Zaterdag 14 juni, dé dag van onze jongens in Lausanne

Vandaag en morgen stroomt de Oranjecamping bijna helemaal leeg. Caravana Laranja wordt dan ook wakker van de ronkende campermotoren bij de buren. De campers hebben duidelijk opstartproblemen. De Laranja’s hebben zo hun eigen opstartproblemen, maar gelukkig worden deze niet vastgelegd door de NOS-equipe van Margriet Brandsma. De heren hebben hun stemmen schor gejuicht. De euforie en de koffie smeren de stembanden en al snel zijn we weer klaar voor een nieuwe dag. Goede diesels moeten nu eenmaal even voorgloeien.
 Mark stuurt de spelersbus aan het begin van de middag richting Lausanne, de thuishaven van onze jongens. Caravana neemt een kijkje bij het spelershotel Beau Rivage en trapt een balletje op het plein voor het "olympisch" trainingsveld. De selectie van Caravana Laranja beperkt zich tot een rustig rondootje. Zo hoort het; de dag na de wedstrijd. Met een natje, een droogje en een heerlijk Zwitsers middagzonnetje is het vervolgens goed toeven in deze mondaine plaats aan het Meer van Genève.
Kort na vijf uur parkeren wij onze bus letterlijk en figuurlijk bij de poorten van het trainingsveld en eren wij een uur later onze helden. De training is, zeker voor de basisspelers van gisteravond, niet veel meer dan een opgewaardeerde ereronde. Naast Boulahrouz, Van der Sar, Robben en Van Persie wordt opvallend genoeg ook Bert Maalderink luidkeels toegezongen. De wissels werken wel een uitgebreider programma af, maar lijken scherpte te ontberen. Net als Caravana ergert ook Arjen Robben zich aan het zomeravondvoetbal in het frisse Lausanne. Het zal dus wel goed komen.
Omstreeks half acht verlaten we de Zwitserse Rivièra en zetten we koers richting Interlaken. Hopelijk pikken we nog een staartje van Rusland-Griekenland mee. Anders wordt het de eerste dag zonder live-voetbal…