Dinsdag 17 juni, dé dag van de winnende B-keus

Om 17.30 uur gaat de dubbeldekker van de Oranjefans voor de derde keer de stoet vooraf naar het stadion in Bern. Midden in de stoet loopt Caravana Laranja. Op de Kornhausbrücke houdt de filmploeg van de Oranjecamping, onder leiding van Arjen van der Giessen, de heren aan. Wat we denken van de wedstrijd? Dé aanhangers zijn unaniem en voorspellen een overwinning. Ook over het al dan niet spelen van een B-keus zijn we duidelijk. Marcel: "We hebben helemaal geen B-keus." Ruim vijf uur later krijgt hij gelijk. Oranje speelt niet sprankelend, maar wel degelijk en ontspannen. Het Nederlands Elftal wint van de uiterst zwakke Roemenen en pakt met negen punten soeverein de winst in de poule des doods.
 De dag voor Caravana voelt als een bonusdag. We zijn, tegen de verwachting in, verzekerd van kaarten en zoals op alle wedstrijddagen werkt ook vandaag het weer mee. Wij zijn ’s ochtends luttele minuten te laat voor de oranjestoet van de camping naar het station maar we liften met een busje naar de staart van de stoet. Onderweg trekken we toch weer veel bekijks en hijsen we een Roemeense fan in een oranje löwehose. In Bern beginnen we traditiegetrouw met een biertje en een bratwurst op het terras van onze stamkroeg. De eigenaresse kent ons inmiddels en trakteert ons op een rondje. Typerend voor de sfeer in Bern. De hoofdstedelingen hebben de Oranjesupporters in de harten gesloten en de Hollanders voelen zich thuis in de prachtige stad.
Wat opvalt vandaag is het andere publiek. "Gloryhunters" noemen we ze. Het zijn supporters die pas na het succes van Oranje en de beelden uit Bern de reis maken. Met hen is het moeilijk sfeer maken. Op het plein kennen ze de liedjes niet en in het stadion blijven ze het liefst zitten. Het kan de Caravana-pret niet drukken. Het is wederom fantastisch om in het stadion te zijn. Dé aanhangers zijn inmiddels goed ingevoerd in het supporterscircuit en scoren nog twee extra kaarten voor de vaste buren Mari en Ria. Zij waren er ook al bij tijdens het WK in Duitsland maar bezochten nog nooit een wedstrijd. Het is ze van harte gegund. In het stadion zitten we gescheiden van elkaar, maar voor de wedstrijd en in de rust kunnen we elkaar gemakkelijk opzoeken.
Na de wedstrijd bekruipt ons het gevoel dat het zo mooi is geweest. In de feesttent spelen De Dikdakkers letterlijk en figuurlijk voor de zoveelste keer hetzelfde liedje. Met een biertje in de hand hakken we de knoop definitief door. We breken morgen op, hangen alles te drogen, slapen in de bus en de caravan en vertrekken donderdag vroeg. De missie van Caravana is geslaagd; we hebben Oranje naar de tweede ronde gebracht en vanuit Breda gaan we kijken of ze het karwei af kunnen maken. Eerst maar een kijken wie de tegenstander wordt…doe ons die Russen maar!