Ik mag graag rondhangen op het een of andere forum over kamperen, campers, caravans en reizen. De onderwerpen die daar voorbijkomen zijn even divers als het leven zelf.
Zo ook de forumleden. De een voert een heuse motorblok-transplantatie uit, de ander mutst een eind weg over nieuwe gordijntjes. De een vraagt hoe je krasjes op de caravan behandelt, gevolgd door een ander die op een foto zonder pardon de decoupeerzaag in zijn camper zet.
‘Wroclaw, 29-7-’87.
Lieve Johan, Francien, Sander en Maarten. Nou, ik denk dat dit de eerste maal is dat jullie een brief uit Polen krijgen en zeker uit Wroclaw!’
Zo begint de brief die mijn moeder in 1987 vanuit Polen naar vrienden wil sturen. We zijn op vakantie en ik ben vijf jaar oud. De brief, die uiteindelijk 23 kantjes telt en om die reden ook nooit verstuurd is, ligt nu voor me.
Forfreedom Caravan van R. Williams
‘Ja leuk, maar dan heb je dus mooi geen auto. En geloof me in die bergen is het op de fiets geen pretje.’Je kan aan de lichaamstaal van Harrie zien dat hij weet waar hij over praat.
Maar Bert laat zich niet imponeren. Vervaarlijk met zijn armen zwaaiend roept hij, ‘Dat jij met je fiets nog geen dijk op komt. Ben je wel eens met die sleurhut van je onderweg een parkeerplaats in een dorpje opgereden? Je kan geen kant op met zo’n ding achter je.’
De eurocrisis zorgt ervoor dat Slovenië weer in het nieuws is. Het zou een volgend land kunnen zijn dat moet aankloppen voor ondersteuning. Dat was in 2004, het jaar waarin wij dit land bezochten, wel anders.
Slovenië was toen net lid geworden van de Europese Unie en zat volop in de lift. Ze hadden nog geen euro; de munteenheid was de tolar.
Barcelona was ons al meerdere malen aangeraden om met een bezoek te vereren. Toch hadden we er niet zoveel fiducie in: we vonden de afstand in eerste instantie te ver voor een campervakantie van drie à vier weken.
In 2012, toen we voor het eerst als gepensioneerden op vakantie konden en dus meer tijd hadden, trokken we de stoute schoenen aan: Oost- en Zuid-Spanje werden het doel van de vakantie. En we gunden ons zes weken om deze plannen uit te voeren. Achteraf eigenlijk nog te kort.