De Buurtcamping – ook in 2025
Tussen de boomgroepen staan felgekleurde tentjes in keurige rijen. Kinderen sjezen op stepjes voorbij, iemand schenkt koffie in bij een opklaptafel, verderop draait een vrijwilliger worstjes op een wegwerpbarbecue. Het is een vertrouwd tafereel voor wie wel eens over een Buurtcamping is gelopen. En het gebeurt in het wijkpark, niet op een camping of vakantiepark.
Ook in 2025 strijkt De Buurtcamping weer neer op zo’n 65 plekken door het hele land. Het initiatief draait inmiddels al meer dan tien jaar mee, maar blijft opvallend actueel. Want hoe verbind je mensen uit verschillende werelden zonder drempels, zonder folders en zonder grote woorden? Door samen te kamperen, zo simpel kan het zijn.
Ook dit jaar 65 locaties, en dezelfde missie
Volgens de landelijke organisatie is het aantal campings dit jaar vergelijkbaar met eerdere edities. Groei is geen doel op zich. “We willen vooral diep wortelen in de buurten waar we al actief zijn,” aldus een woordvoerder. Elke Buurtcamping wordt gedragen door een lokale crew: buurtbewoners die de organisatie, planning en programmering op zich nemen. De stichting faciliteert, maar bemoeit zich niet met de invulling.
Het model is helder: een camping duurt drie dagen, meestal van vrijdag tot en met zondag. Kamperen kost weinig of niets, de inzet draait om ontmoeting. Betaalde plekken worden deels gefinancierd door sponsoring, deels door deelnemers die wel wat kunnen missen. Zo ontstaat een gemixte gemeenschap in tentdoek, waarin statushouders, jonge gezinnen, ouderen en vrijwilligers samen ontbijten aan dezelfde lange tafels.
Nieuwe parken op de kaart
In Veldhoven vindt in juli de eerste Buurtcamping plaats, op het terrein van korfbalvereniging SDO. Daar is de opkomst mede te danken aan steun van ASML en lokale fondsen. In Helmond zijn dit jaar zelfs drie campings actief, elk met een eigen karakter en doelgroep. In Dierdonk bijvoorbeeld ligt de nadruk op kinderen, terwijl Helmond Noord expliciet inzet op spreiding tussen minima, vrijwilligers en reguliere gasten.
Op andere plekken keert De Buurtcamping juist terug. In Leiden (Park Matilo), Zaanstad (Koogerpark) en Breda (’t Kadijkje) weten buurtbewoners inmiddels wat ze kunnen verwachten: een tijdelijke dorpskern, zonder slagbomen maar mét gezamenlijke koffie, soep en muziek.
Kamperen als middel, niet als doel
Hoewel de tent het symbool is van De Buurtcamping, zit de kracht juist in wat eromheen gebeurt. Alles draait om samenzijn, contact en verbinding. Bij veel campings is het programma daarom gevuld met activiteiten die even veel zeggen over de buurt als over het initiatief zelf. Denk aan een gezamenlijke barbecue, een pubquiz, ochtendyoga, een kinderdisco of een buurtdebat over vergroening.
Sommige campings werken samen met welzijnsorganisaties of buurtcoaches. In Helmond Noord is er bijvoorbeeld een workshop ‘koken met weinig’, en in Dordrecht wordt samengewerkt met jongerenwerk om kwetsbare jongeren te betrekken als vrijwilliger.
Techniek, tenten en toegankelijkheid
Wie wil kamperen, meldt zich aan via de website van De Buurtcamping. Inschrijven gaat eenvoudig; wie geen tent heeft, kan er vaak eentje lenen. Organisaties als Stichting De Kampeerkantine en lokale partners zorgen voor uitrusting, EHBO en logistiek. Het concept is bewust eenvoudig gehouden: geen professionele campinguitrusting, maar wat nodig is om drie dagen veilig en comfortabel buiten te slapen.
Nieuw in 2025 is dat de stichting extra inzet op toegankelijkheid. Dat betekent: rolstoeltoegankelijke plekken, aangepaste toiletten en begeleiding voor wie extra ondersteuning nodig heeft. Vooral in steden als Amsterdam, Groningen en Eindhoven wordt geëxperimenteerd met aangepaste zones voor mensen met een fysieke of verstandelijke beperking.
Waarom dit er écht toe doet
In een tijd waarin beleidsmakers worstelen met het bouwen van gemeenschappen, blijkt De Buurtcamping een verrassend effectieve vorm van sociale infrastructuur. Het is geen project met een eindrapport, maar een ervaring die blijft hangen. Mensen leren hun buren kennen, kinderen zien wat anders buiten beeld blijft, en ouderen vinden een luisterend oor bij de tent ernaast.
“Het is de enige plek waar ik echt met mensen uit m’n buurt praat die ik normaal alleen van gezicht ken,” zegt een bezoeker uit Dordrecht. Dat maakt het krachtig: het is tijdelijk, klein, maar blijft doorwerken. Zelfs als de tenten allang weer opgeborgen zijn.
De Buurtcamping 2025 is daarmee geen festival, geen vakantiepark en geen welzijnsproject. Het is een mini-samenleving van canvas en haringen, waarin de straat drie dagen lang verandert in een dorp. En dat maakt het precies goed zoals het is.
Foto: © Maarten de Kok