Barbecueën op een durf-vakantie vindt Theo voorlopig te gevaarlijk
“Als kleine peuter vond ik het heerlijk. Niet gehinderd door enig stukje textiel… lekker rondrennen in m’n blote bips. Mijn omgeving tolereerde mijn ‘nudieke’ verschijning soms met ‘moet dat nou?’, maar meestal vond men het wel aandoenlijk. En ik vond het heerlijk… zonder schaamte, zonder de last van de etiquette….
“Peuters rennen in hun blootje veel harder. Mét of zonder textiel: voor het volledig tot z’n recht laten komen van de motoriek maakt dat veel verschil. Later, als jeugdige ga je wat spaarzamer om met die momenten. Na een feestje kennismaken met de andere rijbaan, door een open autoraampje. Een medespeler die je in je hemd zet op het voetbalveld. Of van de hoge duikplank in een zwembroek met versleten elastiek. Functioneel bloot, zeg maar.
Inmiddels is mijn bips een volwassen kont en dat is de voornaamste reden waarom ik tegenwoordig mijn broek aanhoud en hem hoogstens – nonchalant – iets afgezakt draag. Of misschien weet ik ook niet waar ik anders mijn mobieltje moet laten. Zo is er een hele lijst met redenen waarom we vandaag de dag gekleed en gemerkt de deur uit gaan.
Tijdens een recent bezoek aan een van de vele, gezellige vakantiebeurzen was ik dan ook even de weg kwijt toen een enorm bloot achterwerk mij op een gigantisch beeldscherm aankeek. Nee, geen subtiele glimlach maar een heuse schaterlach. ‘Touchscreen’ stond er op de rand van het scherm. ‘Waar ben ik?’, hoorde ik mijzelf hardop afvragen. Ik was er niet op voorbereid, maar u raadt het al. Ik bevond me bij het kraampje van een nudistencamping. De vertegenwoordiger van de camping had dan wel kleren aan, maar de mans- en vrouwhoge foto’s lieten niets aan de verbeelding over. Op die camping kun je lekker in je blote kont rondrennen. ‘Je bent zelf de natuur’ stond er op een poster. ‘Wat jij wilt’, dacht ik.
“Fantastisch zo’n camping, waar niemand een mobieltje op zak kán hebben”
Er waren nog veel meer nudistenoorden op de beurs vertegenwoordigd. Nergens een foto van iemand met een afgezakte broek. Wel veel plaatjes van een afgezakte kont. In het met-niks-aan-op-vakantie-gedeelte van de beurs was het niet druk, maar de bezoekers die er rondhingen waren uiterst geïnteresseerd. Het is dan ook een hele specifieke doelgroep. Alles of niks. Je gaat niet in je blote kont lopen met daarop een jasje vanwege je mobieltje.
Het moge duidelijk zijn, aandoenlijk was de aanblik zeker niet. Maar ik begrijp het wel. Het lijkt me fantastisch op zo’n basic camping, waar niemand een mobieltje op zak kán hebben. Niks merkkleding, niks grote, overvolle koffers, niks te strijken. Afgezien misschien van een paar rimpels en plooien. Lekker zelf je eigen merk zijn. Alleen een broek om de grens over te komen en verder helemaal niks. Heerlijk…. Het is vakantie! Ik ben dus vóór. Vóór mooie plekjes waar je lekker in je blote kont kan rondrennen. Vóór een heerlijke blote-kont-vakantie voor mensen die dat geweldig vinden.
Maar of u mij ooit op een nudistencamping gaat aantreffen? Ik heb er wel even aan gedacht. Bij het laatste kraampje hing een enorme foto van een groep genietende nudisten. Een stralende zon, een meertje op de achtergrond en een heerlijke, gedekte picknick-tafel. Op de voorgrond een man met een grote vork in de aanslag achter een enorme barbecue. Nu twijfel ik. Komende zomer eerst maar eens een eitje bakken in m’n zwembroek en misschien later een keer op een echte Durf-vakantie!”